Pop Müzik'te birbirinden bağımsız olan parçalar yani notalar, sesler, gamlar vs. şarkının tamamı yani sistemle her hangi bir uyum göstermezken; bu parçalardan birinin dışarıya çıkması da şarkının gidişatını bozmayacaktır. Günümüzde popüler müzik kültürü ile üretilmiş olan şarkıların tamamı birbirlerine benzer düzeydedir. Bu şarkılar, şarkıcının görüntüsü dışında internetten veya radyodan dinlendiğinde bir diğerinden ayırt edilmez hale gelmiştir. Bunun sebebi bu şarkıların üretim süreçlerinin aynı ölçüde benzer olması ve mekanik süreçlerle üretilmesidir.
Türkiye'deki 1990'lar pop müziği ile 2000 sonlarının pop müziğinin ayrı tutulması gerektiğini düşünüyorum. 1990'larda daha özgün ve anlamlı pop şarkılarının yazılması, 2000'lerde müzik sektöründeki yapılanmalar ve kar amacının en önemli unsur haline gelmesiyle yok olmaya başlamıştır. Hiç bir metinsel anlamı olmayan ve birbirinin aynısı olan şarkıların oluşturduğu popüler müzik; yine işçi sınıfının ve kolay ulaşılabilirlik açısından alt kültürlerin en sık tükettiği müzik türü olmuştur. Bu noktada sadece zevk aldığı için bu müzik türünü dinleyen insanlar da olabilir diyorsanız, var olan zevklerimizin de egemen sistem tarafından üretildiğini belirtmek isterim. Kolay olan, çabuk tüketilen ve içinde bulunulan gerçek tözü unutturan ürünlerin zevkli hale getirilmesi, bilinçsiz bir boyun eğişin de göstergesi olarak karşımıza çıkmaktadır.
Sonuç olarak popüler müzik, kültür endüstrileri kavramı içerisinde yerini alarak, kitlelerin en önemli uyuşma seansı haline gelmiştir. Bu uyuşukluk; insanların kendilerini hazzın cazipliğinden sıyırıp, görünmeyeni görmeye çalışmadıkça devam edecektir.
0 yorum:
Yorum Gönder